Stolice Europy - wycieczka objazdowa

Wycieczka objazdowa po stolicach Europy.

Praga
Kicz (z niem. Kitsch – lichota, tandeta, bubel) – utwór lub rzecz o miernej wartości, schlebiający popularnym gustom, który w opinii krytyków sztuki i innych artystów nie posiada wartości artystycznej.

Określanie czegoś kiczem wskazuje odbiorcy brzydotę i lichość oraz małą wartość artystyczną tak nazwanego dzieła, wykonanego z pewnym przepychem, ale zupełnie pozbawionego gustu: przedmiotu, kompozycji plastycznej, utworu literackiego, filmu itp. Kicz jest określeniem silnie pejoratywnym i często kontrowersyjnym. To, co dla jednych jest kiczem, przez innych może być uznane za wartościową sztukę. Określenie to powstało ok. 1870 r. w monachijskich kołach malarskich i pierwotnie dotyczyło tylko obrazów[1].

Wiedeń
Za kicz są też często uważane dzieła pretendujące do nowatorstwa, których wartość jest kwestionowana przez współczesnych krytyków, stosujących do oceny normy swego czasu. Krytycy czasami miewają rację i tego rodzaju dzieła idą w zapomnienie jako grafomania. Czasem jednak po latach to, co dawniej uważano za kicz, może się okazać w oczach przyszłych pokoleń wartościową twórczością. Przykładem są tu opery komediowe (opera buffa) Mozarta (Wesele Figara i inne), które w czasach ich powstawania były przez krytyków uważane za artystycznie bezwartościowe, mimo że cieszyły się dużą popularnością wśród publiczności Wiednia. Choć ocena w tej sprawie jest wysoce subiektywną, dość ogólnymi cechami kiczu są nadmierna łatwość przekazu, udawanie jednej rzeczy przez inną (np. lampa z butelki), płytka jednoznaczność i „ładność”, a w nowszej sztuce nieraz natrętna „brzydota dla brzydoty”, pozbawiona innej treści czy myśli.

Rzym
Celowa kiczowatość bywa też świadomie wykorzystywana przez wybitnych artystów jako forma przekornej wypowiedzi, tworzonej na przekór „standardom akademickim”, pokazująca, że sztafaż kultury masowej również może stanowić cenne tworzywo i że często zaliczanie czegoś do kiczu jest raczej wyrazem arogancji kulturowej niż obiektywną oceną artystyczną. Jednym z pierwszych przejawów tego rodzaju podejścia do sztuki był dadaizm. Podejście to jest najbardziej widoczne w sztuce zwanej pop-artem, którego najwybitniejszym przedstawicielem był Andy Warhol[2].

3 noclegi w hotelach *** (pokoje 2- lub 3-osobowe z łazienkami);  1 w Pradze, 1 w okolicy Brna, 1 w Budapeszcie,
3 śniadania, opiekę pilota-przewodnika,
przejazd komfortowym autokarem, ubezpieczenie KL (obejmuje również choroby przewlekłe), NNW i bagażu.

Dopłaty:

Dopłata do pokoju 1 os. : Dopłata 175 PLN
ubezpieczenie od kosztów rezygnacji uwzględniające choroby przewlekłe (zwrot 100%) : Dopłata 40 PLN
ubezpieczenie od kosztów rezygnacji uwzględniające choroby przewlekłe (zwrot 80%) : Dopłata 28 PLN
Przednocleg w Krakowie w pok. 1 os. : Dopłata 95 PLN
Przednocleg w Krakowie w pok. 2 os. : Dopłata 60 PLN
Przednocleg w Krakowie w pok. 3 os. : Dopłata 50 PLN
3 obiadokolacji : Dopłata 160 PLN
Dopłata do regionalnej kolacji z degustacją win a i cygańską muzyką : Dopłata 150 PLN

Cena nie zawiera:

Biletów wstępu do zwiedzanych obiektów

3 noclegi w hotelach *** (pokoje 2- lub 3-osobowe z łazienkami);   w Pradze, w Wiedniu, w Rzymie